پیشگیری از خطر ابتلا به بیماریهای قلبی‌عروقی
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۵۷۷۴۱
به گزارش "ورزش سه" و به نقل از مدیکال‌نت، در پژوهشی محققان تاثیر شیوه‌های رفت‌وآمد فعال و غیرفعال را بر نتایج بیماریهای قلبی عروقی بر اساس سطوح نشانگر زیستی مربوطه برآورد کردند. علاوه بر داده‌های نشانگر زیستی به‌دست‌آمده از ۲۰۸ هزار و ۸۹۳ شرکت‌کننده در نظرسنجی پایه بانک زیستی بریتانیا، محققان همچنین بررسی کردند که چگونه شدت و نوع رفت‌وآمد سطوح نشانگر زیستی بیماریهای قلبی عروقی را تغییر می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هشت نشانگر زیستی مورد تجزیه و تحلیل در این تحقیق شامل کلسترول تام، تری‌گلیسیرید، لیپوپروتئین با چگالی کم، لیپوپروتئین با چگالی بالا، آپولیپوپروتئین A و B، پروتئین واکنشی C و لیپوپروتئین A بود. برای هر نشانگر زیستی، محققان تعیین کردند که آیا مقدار مربوطه منعکس‌کننده افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی‌عروقی است یا خیر.
در نظرسنجی مقطعی بانک زیستی بریتانیا، محققان شرکت‌کنندگان ۴۰ تا ۶۹ ساله را بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ از ۲۲ مرکز در انگلستان، اسکاتلند و ولز انتخاب کردند. همه شرکت‌کنندگان از روش‌های مختلف حمل‌ونقل برای رفت و آمد به محل کار حداقل یک بار در هفته استفاده کردند.
اطلاعات اجتماعی و جمعیت شناختی و مرتبط با سلامت هر شرکت‌کننده از جمله پارامترهای بیولوژیکی مانند چربی بدن و قدرت گرفتن و شاخص‌های سبک زندگی مانند رژیم غذایی و سطح فعالیت بدنی نیز ارائه شد.
یافته‌های پژوهش
از مجموع ۲۰۸ هزار و ۸۹۳ پاسخ‌دهنده به نظرسنجی، ۱۶۵ هزار و ۵۴۰ نفر از خودرو به عنوان وسیله حمل‌ونقل استفاده می‌کردند؛ در حالی که تنها ۵۸۸۳ پاسخ‌دهنده به طور منظم با دوچرخه به محل کار خود می‌رفتند. حدود ۳۸ درصد از استفاده‌کنندگان از دوچرخه نیز در اوقات فراغت خود به دوچرخه‌سواری یا پیاده‌روی می‌پرداختند که به طور قابل توجهی بیشتر از هشت درصد استفاده‌کنندگان از خودرو بود که اغلب در این فعالیت‌ها شرکت می‌کردند.
شرکت‌کنندگان در مطالعه که اغلب پیاده به محل کار می‌رفتند در مقایسه با کسانی که با خودرو به محل کار می‌رفتند با خطر قابل توجه پایین‌تر لیپوپروتئین با چگالی بالا و آپولیپوپروتئین A مرتبط بودند. در مقایسه دوچرخه‌سواری تا محل کار با خطر کمتر تری‌گلیسیرید بالا، آپولیپوپروتئین A کم، آپولیپوپروتئین B بالا یا پایین و سطوح بالای پروتئین واکنشی C همراه بود.
هنگامی که محققان زمان رفت‌وآمد را برای افراد غیرفعال به میزان ۱۰ مایل در هفته افزایش دادند، خطر نسبی بالای کلسترول تام، لیپوپروتئین با چگالی کم و سطوح تری‌گلیسیرید و همچنین خطر سطح آپولیپوپروتئین A پایین و آپولیپوپروتئین B بالا یا پایین افزایش یافت.
در مقایسه هر مایل اضافی که به رفت‌وآمد افرادی که اغلب پیاده به محل کار می‌رفتند، اضافه می‌شد، خطر ابتلا به تری‌گلیسیرید بالا را کاهش می‌داد. هر مایل اضافی سطوح نشانگر زیستی پیش‌بینی شده را برای کسانی که از دوچرخه یا از وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌کردند، تغییر نداد.
حدود ۱۶ درصد از استفاده‌کنندگان از دوچرخه در مقایسه با ۱۰ درصد از استفاده‌کنندگان از خودرو، هرگز گوشت فرآوری شده نخوردند که این موضوع نشان می‌دهد حتی عادات غذایی این افراد نیز به طور قابل توجهی متفاوت است. علاوه بر این دوچرخه‌سواران هر هفته به طور متوسط ۳۴ مایل را طی کردند و با توجه به شدت دوچرخه‌سواری در آن روز تا ۲۰۰۰ کیلوکالری بیشتری سوزاندند.
یکی دیگر از عوامل شخصی که نتایج را تحت تاثیر قرار داد، نسبت دور کمر به باسن فرد بود. در واقع کسانی که نسبت دور کمر به باسن بالاتری داشتند، همچنین کسانی که داروی بیماریهای قلبی‌عروقی برای آنان تجویز می‌شد، کمتر به محل کار خود با دوچرخه یا پیاده می‌رفتند.
نتیجه‌گیری
یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری تا محل کار با فواید قابل توجهی برای سلامت قلب و عروق همراه است. ارتباط این مزایای سلامتی با سطوح مشخصی از نشانگرهای زیستی، نشان‌دهنده مکانیسمی است که به وسیله آن فعالیت بدنی باعث کاهش بروز بیماریهای قلبی‌عروقی و مرگ‌ومیر می‌شود.
سطوح نشانگر زیستی بیماریهای قلبی‌عروقی بین افرادی که از وسایل حمل‌ونقل عمومی از جمله اتوبوس، مترو و قطار استفاده می‌کردند، تفاوت معنی‌داری نداشت. علاوه بر نحوه رفت‌وآمد و مسافت، عوامل دیگری مانند کیفیت حمل‌ونقل عمومی، ترتیبات زمان کار، آب و هوا و حتی امکانات مراقبت از کودکان نیز می‌تواند در اثرات بهداشتی مرتبط با شیوه‌های مختلف رفت‌وآمد دخیل باشند؛ بنابراین برای درک بهتر اینکه چگونه رفت‌وآمد با وسایل نقلیه عمومی و سایر عوامل ممکن است بر سلامت جسمانی تأثیر بگذارد، به تحقیقات بیشتری نیاز داریم.
یافته‌های این تحقیق در مجله Preventive Medicine منتشر شده است.
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: بیماری های قلبی عروقی استفاده کنندگان آپولیپوپروتئین A لیپوپروتئین A تری گلیسیرید دوچرخه سواری محل کار حمل ونقل رفت وآمد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۵۷۷۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راهی جدید برای پیشگیری و درمان بیماریهای روده
آفتاب‌‌نیوز :
محققان سیستم بهداشتی کوه سینا، در مطالعه پیشگامی، اهمیت گونه‌های فعال اکسیژن در حفظ عملکرد سلول‌های بنیادی و جلوگیری از التهاب در حین ترمیم زخم، را بررسی کرده اند. یافته‌های پژوهشگران، می‌تواند بینش بیشتری را درباره پیشگیری و درمان بیماریهای التهابی روده (IBD) ارائه دهد.
گونه‌های فعال اکسیژن، مواد شیمیایی بسیار واکنش پذیری هستند که از اکسیژن تشکیل شده اند. ترشح گونه‌های فعال اکسیژن در روده برای حفظ عملکرد سلول‌های بنیادی و ترمیم زخم ضروری است. با این حال، می‌تواند اثرات التهابی نیز ایجاد کند.
تیم تحقیقاتی، عوامل کلیدی که باعث ایجاد تغییرات غیرطبیعی سلول‌های بنیادی می‌شوند را یافته اند که نقش مهمی از گونه‌های فعال اکسیژن در حفظ روده‌های سالم را نشان می‌دهد.
دانشمندان گفته اند: واضح است که تنظیم اکسیژن و گونه‌های فعال اکسیژن نقش مهمی در بیماریهای مزمن، و به طور خاص IBD ایفا می‌کنند. این مطالعه پیشرفت بزرگی را در تعریف نقش کلیدی گونه‌های اکسیژن در حفظ یک سد مخاطی سالم برای IBD ارائه می‌دهد.
تیم تحقیقاتی نقش گونه‌های فعال اکسیژن و NOX۱، پروتئین مورد استفاده برای تولید این مواد شیمیایی، را مورد مطالعه قرار دادند. به گزارش سیناپرس، پژوهشگران، مقدار گونه‌های فعال اکسیژن را اندازه گیری کرده و مشخصات بیان ژن سلول‌های سد روده را از موش‌ها و انسان‌های مبتلا به کولیت اولسراتیو، یکی از زیرگروه‌های IBD، تجزیه و تحلیل کردند.
سلول‌های سد کننده روده، سطح روده را می‌پوشانند و به هضم غذا، جذب مواد مغذی و جلوگیری از هجوم باکتری‌های روده کمک می‌کنند. محققان، داده‌های بیان ژن را در بافت‌های ملتهب و غیر ملتهب روده بزرگ مقایسه کردند.
دانشمندان دریافتند:ترکیبی از NOX۱، از دست دادن عملکرد -که منجر به کاهش گونه‌های فعال اکسیژن می‌شود، به علاوه وجود ماده‌ای به نام TNF که باعث التهاب می‌شود، منجر به افزایش غیرطبیعی سلول‌های میکروفولد می‌شود. سلول‌های میکروفولد، که به عنوان سلول‌های M نیز شناخته می‌شوند، برای تنظیم پاسخ ایمنی روده بسیار مهم هستند.
تیم تحقیقاتی، این افزایش غیرطبیعی در تعداد سلول‌های M را در نتیجه از دست دادن گونه‌های فعال اکسیژن در سلول‌های بنیادی یافتند. به گزارش سیناپرس، این افزایش در سلول‌های M اپیتلیال باعث افزایش جذب سلول‌های ایمنی در موش‌ها می‌شود. محققان توانستند با درمان سلول‌های روده به کمک گونه‌های فعال اکسیژن، نقص اولیه به دنبال از دست رفتن این گونه‌های اکسیژن در طول التهاب، را معکوس کنند.
پژوهشگران اظهار داشته اند: اکسیژن فعال، که توسط سلول‌های بنیادی آزاد می‌شود، برای حفظ یک روده سالم از طریق حفظ تعادل مناسب انواع سلول‌های سد روده، حیاتی است.
یافته‌های تحقیقاتی، در مجله Gut منتشر شده اند.
منبع: سیناپرس
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟